سامانۀ دانشهای دینشناختی انسانی بیش و پیش از هرچیز، سامانۀ دانشهای برآمده از آموزههای قرآنشناختی است. ازآنرو که پرداخت «روششناسی پژوهش تفسیری»، از زمرۀ نخستین گامها در تدوین نظاممند روشها و مبانی تفسیر در عرصۀ اندیشۀ قرآنی است. به این قرار، گام آغازین در پردازش روششناسی جریان فکر دینی در نظام تولید علوم انسانی نیز بسامان میآید. روششناسی مزبور بهصورت کارگاهی در تولید علوم انسانی در سه مرحلۀ تفسیر ترتیبی ـ سیستمی تا تفسیر سیستمی ـ موضوعی در بسط نظامهای مطلوب راهبری تغییر تا گذار به الگوی تحقیق و توسعهای برآمده از آموزههای تفسیری، به کار گرفته میشود.
پژوهش قرآنشناخت در پدیدار انسانی در این گستره و قابلیت بلند نظری ـ توسعهای، حاجتمند این سامانه و نظام جامع روشهای شناختی است. اصول راهبردی و فنون کابردی این قسم از روششناسی کدام است؟ پژوهش پیش رو درصدد پرداخت به این سامانه و نظام جامع اصول و فنون روشها بهصورت کارگاهی در یک نظام جامع شش لایهای است:
۱. اصول روش پژوهش مسألهمحور و فنون کاربردی مربوط به آن؛
۲. اصول راهبردی و فنون کاربردی مبانی فلسفۀ دینی علوم انسانی؛
۳. اصول راهبردی و فنون کاربردی مبانی معرفتشناخت علوم انسانی؛
۴. اصول راهبردی و فنون کاربردی پژوهش قرآن به سنت در علوم انسانی؛
۵. اصول راهبردی و فنون کاربردی روشهای شناخت در سامانۀ جامع پیشرفتشناخت؛
۶. اصول راهبردی و فنون کاربردی رویکردهای ترتیبی و موضوعی تفسیری در پردازش علوم انسانی.
کلیدواژگان: روششناسی علوم انسانی، روششناسی تفسیر، اصول راهبردی پژوهش، فنون کاربردی پژوهش، قرآن کریم.
نویسندگان: احمد آکوچکیان، رضوانه دستجانی