حیات طیبه با عنایت به آموزگاری اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و آیات قرآن

«ارتباط تقوا (خودبانی رشد) با حیات طیبه و توصیه‌های معصومین» خلاصه‌ای از مضمون نشست‌ اخیر گروه پژوهش تفسیری است. دکتر آکوچکیان در‌این‌باره اذعان کرد: حضرات اولیای معصومین (علیهم‌السلام) در هر زمان و در هر جغرافیا و هر کجا با زندگی‌ و مرگشان آموزگار زندگی پاکیزه (حیات طیبه) و فراخوان ما به تقوا هستند. امام حسین (علیه‌السلام) در منزل شُراف (در نزدیکی کوفه) پس از گذراندن نماز جماعت رو به سپاه حر و یارانش فرمود: «ای مردم! اگر شما تقوای خدا پیشه کنید و حق را بشناسید و بدانید که حق از آن کیست، خداوند از شما خشنود خواهد شد.» و این فصل برآیندی نظام تربیت انسانی است؛ یعنی تربیت، راهبری، هدایت رفتار و روابط رفتاری ما بر پایۀ بینش‌ها و باورهای بالنده و وسعت روحی و ایمانی است که تقوا و عمل صالح (اصلاح خویش و جامعه) نام دارد. این ایمان نیز به‌نوبۀ‌خود ریشه در نظام اندیشگانی، بینشی و شعوری آدمی دارند. «زندگی پاکیزه» نیز با همین عمل صالح بر پایۀ ایمان ـ دانایی شکل می‌گیرد. برای مثال، آیه‌های 2 تا 4 سورۀ بقره به تبیین خصوصیات اهل تقوا می‌پردازد: «کسانی هستند که به عالم غیب و به آیین پیامبران پیش از او ایمان دارند و جهان واپسین را به یقین باور دارند و در سلوک و رفتارشان، هم نماز را به‌‌ پا می‌دارند و هم از روزی خود در راه خدا انفاق می‌کنند تا نیاز نیازمندان را مرتفع سازند» و نیز آیۀ 97 سورۀ نحل که می‌فرماید: «هرکس از زنان و مردان که کار نیک و عمل صالح انجام دهد، با این شرط که مؤمن بوده باشد، زندگی پاکیزه و خوبی به او عطا می‌کنیم». این آموزه در آموزگاری وجودی آل‌البیت (علیهم‌السلام) دیده می‌شود.