نقشۀ جامع علم

به گزارش دبیر گروه پژوهشی پژوهش‌های نظری و مطالعات مبنا، حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر احمد آکوچکیان درخصوص نقشۀ جامع علم گفت: ورود به «نگاشت نهادی نقشۀ جامع دانش دینی» و سپس «نگاشت دانشی» و حتی «نگاشت تحقیق و توسعه‌ای نقشۀ راهِ دانش دینی»، به‌ناگزیر در گروِی گذار از «نگاشت ادراکی» است، چراکه:

1. تا زمانی که مبحث «ولایت دانش» یا «دانش‌‌بنیانی مدیریت تحقیق و توسعه» در فضای گفتمان درون‌‌دینی تا «تفقه در دین‌‌بنیانی نظریۀ دین‌شناختی دولت» و اندیشۀ مدیریت تحقیق و توسعه، مبرهَن و مبین نشده باشد نوبت به پرداخت نظام مأموریت دین‌شناختی نهاد مدیریت دانش و نهاد ملی نظام علوم، تحقیقات، فرهنگ، هنر و فناوری، نمی‌رسد؛

2. در فصل نگاشت دانشی نقشۀ راه دانش دینی، از دو حوزۀ نظام آموزش و نظام تحقیقات سخن می‌رود. این‌که بخش آموزش حوزۀ فکر دینی دارای چه سامانه‌‌ای از رشته‌‌های آموزشی است از یک سو پیوسته با حوزۀ نیازهای ملی و تقاضاهای راهبردی معطوف به هدف برگزیدۀ ملت ـ دولت است و از دیگر سو متکی بر قابلیت‌ جریان فکر دینی در گسترۀ رشته‌های یاد‌‌شده است. تبیین پاسخ به این‌که آیا فکر دینی قابلیت جریان یافتن در سامانۀ جامع رشته‌های نهاد ملی دانش را دارد و نیز این‌که آیا اندیشۀ مزبور قابلیت پاسخگویی به چالش‌‌های پیشِ‌‌روی نظام ملی مدیریت تحقیق و توسعه را دارد یا خیر در فصل نگاشت ادراکی انجام می‌پذیرد؛

3. در عرصۀ نگاشت تحقیق و توسعه‌ای نیز به همین قرار، این‌که نهاد تولید دانش دینی یعنی حوزه‌های علمیه می‌توانند در فرایند تحقیق و توسعۀ ملی مشارکت ورزند در گروی مبرهن شدن و تبیین شدن قابلیت ولایت نظام جامع فکر دینی است. امکان حضور اندیشۀ دین‌شناختی ترقی یا گفتمان توسعۀ «تفقهِ در دین محور» مقدمۀ معرفت‌شناختی لازم برای ورود به تحلیل فصل مشارکت تحقیق و توسعه‌ای حوزۀ فکر دینی است.