گروه پژوهش راهبردی تحقیق و توسعه و مطالعات راهبردی در راستای گفتگو پیرامون موضوع «عقلانیت توسعهای، راهبر به دانش جامع پیشرفت» به فقه و فقاهت در ادبیات قرآنی و حدیثی پرداخت. در پایان این گفتگو، استاد راهبر بیان داشت:
فقه و فقاهت، در ادبیات قرآنی و حدیثی، به معنای ادراک ژرفانگر رشد منجر به تجربۀ اختیار خلاق است. معلوم است که مدیریت جامعنگر تغییر، وامدار اندیشه و دانش معطوف به جامعیت فرآیند تغییر در منظومهای پیشرونده از گزارههای اخباری ـ توصیفی و انشایی ـ تجویزی است که البته دو منبع عقل و نقل در پیوستگی روشمند با یکدیگر، در ساحتهای مختلف ادراکات حقیقی (شامل دانش تجربی، کلامی، فلسفی، عرفانی) و نیز تمامی ادراکات اعتباری و همچنین ادراکات وجدانی، در قلمرو این حوزۀ دانشی جایگاه حضور دارند.
ایشان همچنین اشاره کرد:
گفتمان توسعهای اندیشۀ ترقی، در آخرین قرائت خویش به گفتمان توسعۀ دانشبنیاد انجامیده است. این نگارش میآموزد كه مدیریت تغییر، پیشرفت و توسعه، مبتنی بر چه نوع دانشی است. دانش معطوف به مدیریت تغییر، خاستگاه معرفتشناخت نظام مدیریت تغییر و تحول توسعهای ـ تمدنی است.