علوم انسانی، فصل نظام معارف تجربهپذیر انسانی و مولد اندیشه و دانش کاربردی سامانبخش هویت توسعهای هر ملت است و ماهیت و کارکرد این علوم، در حقیقت ماهیت و سطح اقتدار توسعهای آن ملت را نشان میدهد.
ایدۀ «اقتدار توسعهای علوم انسانی»، فراتر از مقولاتی چون کارکردداری و تجاریسازی علوم انسانی در حال سربرآوردن است و جایگاه معینی از چیستی معرفتشناخت تا چیستی فرهنگی و تا چیستی برنامهای تا پایشی نیز یافته است. این ایده از پس فرآوری تدریجی حیثیت معرفتشناخت علم دینی (دینشناخت)، علوم انسانی محض و علوم انسانی دینشناخت در جهان معاصر ایرانی و شاید مسلمانی، در حال رخنمود است. این ایده، مجال بهرهوری هر دم افزونتر علوم مزبور و نیز بلوغ ظرفیت عقلانیتی روشمند و توسعهآفرین را میدهد؛ همچنین موجب نسبتداری روشمندتر با عقلانیت قرآنی ـ اوصیایی، دادوستد کارگشاتر با دستاوردهای نوبهنوشوندۀ دانش و مدیریت بشری میشود و حیث راهبرندهتری را نیز در درونزایی تحول پیشکش میکند.
در راستای اجرای طرح «نظام جامع اقتدار توسعهای علوم انسانی»، طرح «وضعیت اقتدار توسعهای علوم انسانی ـ اسلامی و راهبردهای گذار از آن در ایران» بهعنوان اولین گام در دستور انجام است و مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد) بهعنوان نهاد اندیشه و دانش دینشناخت رشد ـ توسعۀ آیندهنگار، در تکاپوی بررسی فراروش اقتدار توسعهای علوم انسانی و بهطور خاص اقتدار توسعهای علوم و معارف دروندینی است. در این راستا همپای اندیشهپژوهی اقتدار توسعهای که در کتاب «مسئلۀ اقتدار توسعهای علوم انسانی دینشناخت» آمده است، مجموعهمصاحبههایی را با صاحباننظر در این عرصه تدارک دیده است و به معرض میآورد. در این دورۀ گذار، متاع هیچ اندیشمندی کم و بیمایه نیست و البته تمامی کلام نیز نیست. دوره، دورۀ گفتگوی همافزایی است و هیچ نظری، نظر پایانی نیست و هیچ گفتگویی، گفتگوی آخر نیست.
کتاب به سفارش ستاد فناوریهای نرم و هویتساز معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در حال تنظیم نهایی است.