منو
اوایل قرن سوم هجری (212 تا 254) و اوج سرجمع امامت معیار نزدیک است. دهمین امامِ دوازدهمین گام ترسیم تفسیری و عینی در ادامۀ امامت مصطفایی و فاطمی، امام علی‌نقی (ع)، در جو خفقان‌آمیز حاکمیتی و اقتصادی آن دوران (و به‌طور خاص دورۀ متوکل عباسی) و دانایی‌بنیان‌آفرینی و گذار به تجربۀ گفتمانی و فرهنگی و بلوغ تجربۀ زیستمانی و آدمیتی رشد در این میان است. دست‌پروردگان دانشی در این الگوی راهبردی امامتی آن آموزگار معیار، چون «فضل‌بن شاذان» افزون و افزون‌تر می‌شوند. اصل «امامت» سامان تفسیری بالغ خویش را گرفته است و با زیارت جامعۀکبیره، ترسیم در اوج فلسفی ـ زیستمانی دارد تا فرصت زیارت غدیر رسد.
اگر ژرفای تجربۀ معنا به عمق رفتن میدان و جنس نسبت با خدای خویش است، زیارت جامعۀکبیره اوج این وسعت و ژرفا را در آموزگاری این امام شهید در پیش‌روی زندگی مخاطبان خویش دارد. مخاطب رسم زیستی این امامْ دوازدهمین منزل رویش خویش را با وی دارد.
احمد آکوچکیان
قم، شهرک پردیسان، بلوار دانشگاه، بلوار شهید مولوی، کوچه دوم، پلاک 13، مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد)
کد پستی: 3749113354
تلفن: 32800430-025
نمابر: 32800417-025
ایمیل: m.t.e.roshd@gmail.com