نمونۀ موقعیتی راهبری علوی دانشبنیان راهبردی در دورۀ گذار تحققی دین و توسعهای انسانی به یک نمونۀ ممکن دیگر عینی با امام حسن عسکری (ع) میرسد. رخدادهای تازهآمد پارادایمی و در پایه، رخدادهای فلسفۀ دینیْ اساس تازهای نیز در نگرش به اصل امامت ایجاد میکند.
دین بهمثابۀ الگوی معنیداری و زندگی رشد در عرصۀ پایۀ زیستمانی و میدانهای حضور عینی روانشناخت، جامعهشناخت و تمدنی، در آموزگاری دین خاتم با اصول خودویژهای فراتر از همه و دیگر ادیان الهی و غیرالهی ازجمله قابلیت تحقق دیانتی برای رخنمود در عینیت تاریخیت انسانی را در خویش دارد و این به آن معناست که حقیقت آموزگاری توحیدی بهناگزیر در هر میدان تاریخی حضور روش تدبیر آیندهنگار راهبردی توسعهای را میآموزد. مهم نمونههای میدانی این تدبیر توسعهای نیست؛ به این مفهوم که هر دورۀ تاریخی بهناگزیر سامانهای مصداقی تازهبهتازهتری دارد. اصل امامت مفصل معنایی این حقیقت تا تحقق دین است.
فهم این مفصل راهبردی در افق این ماهیت قرآنی تفسیر و تدبیر پیشرفتْ ازجمله فراخوان به فهم چراییها و چگونگیهای عصر امام حسن عسکری (ع) است.
اکنون و در عصر حضرت مهدی (عج)، نوبت انتظار امام از همراهی مردمان است.
به قلم احمد آکوچکیان