آیینه شدم، صیقل تجلی تو
کلمههای تو، خواندنی شدهاند
و نخواستم هیچ نقشی بهجز نشانۀ مهربان تو.
خود را در ما بفکن.
بزرگترین الهۀ مایی
باشد که فراگیرد هستی ما را، و دگر نقشی جز تو، ننشیند در ما.
صدای ناب اذان میآید
خویش را پیش آن زلال خواندنی گشودهام
مرا بپذیر