منو
در ادامۀ سلسله‌نشست‌های فلسفۀ قرآنی فقه به تحلیل تفسیری آیات ۱۰۰ تا ۱۲۰ سورۀ بقره، از موضع فلسفۀ فقه پرداخته شد. در این نشست مباحث زیر بررسی شد:
آیۀ ۱۰۱ بیان‌گر این موضوع است که مردمان تلقی روشن و اصیلی از رسول و رسالت فراتمدنی و فرافرهنگی ندارند. بر این اساس، هر پیامبری که می‌آمد با اینکه بر اساس تعالیم پیامبر پیشین، از بعثت این پیامبر با خبر بودند، اما آموزه‌های کتاب آسمانی خود را زیر پا گذاشته و تعالیم پیامبر جدید را هم نمی‌پذیرفتند.
فتنه‌ای دیگر از یهود که سلیمان را نه‌تنها پیامبر نمی‌دانستند، بلکه کافر هم می‌شمردند. آن‌ها همۀ قدرت او را نتیجۀ سحر و جادو می‌دانستند و این سحر و جادوها را یک آموزۀ آسمانی می‌شمردند که در بابل به دو فرشتۀ هاروت و ماروت وحی شده است. باید مبنا در عینیت زندگی کتاب خدا در نمونه‌های سلیمان‌وار باشد تا در اوج زیست معیار و رشد، خودآگاه فلسفۀ قدرت و علم بود.
در متن توحید، همواره هشداری در برابر خط شرک وجود دارد:
ـ جلوگیری از پرستش خداوند در مسجد؛
ـ برحذری از خط هموارۀ ظلم و بهادهی به زیست قانونمند؛
ـ ظلم در قدر و حد و حق‌نشناسی؛
ـ. بازخوانی خط موضع‌داری الهیاتی خویش؛
ـ بازخوانی هموارۀ بینش به مظهر حق و نشان خدا و گستردگی و نامحدودی آگاهی و دانایی او.
فصلی از واقعیت‌ها که همواره پیش روی جریان مسلمانی و زیست دینی بوده است ـ چه در نمونه‌های سبب نزولی و چه در نمونه‌های شأن نزولی ـ مقابله‌های گفتمانی در برابر اندیشه و نظام تعالیم اصیل اسلامی است. این نمونه‌ها مرور می‌شود:
ـ انحراف در نظام فکر پارادایمی؛
ـ توقعات بی‌جا.
قم، شهرک پردیسان، بلوار دانشگاه، بلوار شهید مولوی، کوچه دوم، پلاک 13، مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد)
کد پستی: 3749113354
تلفن: 32800430-025
نمابر: 32800417-025
ایمیل: m.t.e.roshd@gmail.com