حجتالاسلاموالمسلمین احمد آکوچکیان در ادامۀ نشستهای مشترک همپژوهان گروه پژوهش مبانی نظری و مطالعات مبنا و گروه پژوهشی گفتمان و هنر در این نشست به تحلیل حقیقت هنر پرداخت. وی در بخشی از سخنان خویش اذعان کرد: جان و حقیقت هنرْ آشکارگی آن خودبودگی مطلق (به اسم الله) است و یک تجربۀ هنری و اثر هنری بدان میزان که نشانگر حضور خداوند (اسماء الهی) و زیست الهی از سر خودشدگی و خودبودگی و خواهانی بلوغ وجودی باشد سهمی از «هنر دینی» برده است. وی افزود: «هنر مسلمانی» نیز از همین سهمبردگی حضور تاریخی مییابد. حقیقت تجربۀ دینشناختی هنرْ آشکارگی زیباشناسانۀ خواهانی زیست بالغ و زندگی سرشار از رویش و فلاح است. هنر دینی «زبانداری جریان رشد» است. حضرت زبانداری رشدْ این جانمایه و حقیقت را در دو فصل در مثل سورۀ حدید پیشرو میگذارد:
1. نشانهسازی و زبانداری زیباشناسانۀ خداوند؛
2. و دیگری نشانهداری و زبانداری زیباشناسانۀ سطح بالغ زیست.