«حکمت» موضوع نشست‌های گروه پژوهش‌های تفسیری در دی ماه سال جاری بود. در یکی از این نشست‌ها، آقای دکتر احمد آکوچکیان گفت: «حکمت» همان سودای عالمان عاملِ مصلح است، همان اصل معرفتی است كه «ارسطوییان» و «مشائیان» فصلی از آن را با «عقل حصولی» دریافته‌اند، اما از كل آن و روح زندگی‌ساز آن حظی نبرده‌‌‌اند و «افلاطونیان» و «فلوطینیان» و «اشراقیان» نیز فصلی دیگر را با «عقل اشراقی»، و «اهل عرفان» نیز فصل «قلبی» آن را برداشته‌اند و آن را همان «كل» گمان زده‌اند. این حکمت جامعْ همان معرفت مقصودی است كه در سطحی ابتدایی اما نسبتاً جامع‌نگر «مكتب متعالیۀ صدرای شیرازی» بدان پرداخته است. با وجود این ازآن‌رو كه «عقل» را از «ارسطو» و «ابن‌سینا» و «اشراق» را از «فلوطین» و «سهروردی» آورده است و حلولی در منطق و روش‌شناسی و نظام ادراكی قرآن و به‌ویژه متدلوژی تفصیلی اهل‌بیت مصطفی (ص) نداشته و كشف تامی از آن متدلوژی نكرده است، محروم از آن حکمت و دانایی اصیل قرآنی است.
