«حکمت هنر» موضوعی است که در یکی از نشستهای گروه پژوهش گفتمان و هنر بدان پرداخته شد. دراین باره چنین بیان شد که حکمت هنر، جنسی از فهم روشنبین است که منجر به تجربۀ بالغ خودشدگی تا خودبودگی هنرمند ـ مخاطب گردیده و در برگزینی زبان هنر و فرم بیانی اثر، خویش را آشکار میکند و اندیشۀ منجر به تجربۀ زیست دینی، مضمون بالغ اندیشۀ هنر و در نقطۀ بلوغ آن، حکمت هنر را فرآوری میسازد. بدینسان حکمت دینشناخت هنر، خاستگاه اندیشهای «هنر معیار» دیده میشود.