گروه پژوهشی گفتمان و هنر بههمراه دو گروه پژوهشی تفسیر و سلامت و سبک زندگی طی یک نشست علمی موضوع حیث هنرشناخت دین قرآنی را در دستور گفتوگوی علمی خویش قرار دادند. این نشست مشترک با حضور استاد احمد آکوچکیان برگزار شد.
آکوچکیان با بیان این مطلب که «قرآن» نشانۀ بالغ زندگی با بالغترین زبان نشانهسازی است خاطرنشان کرد: قرآنی بودن و دینی بودن یک تجربۀ هنری، یک اثر هنری و به این قرار، عنصر زیبایی آن اثر با معیارهایی سنجیده میشوند، مانند:
1.نسبت گرفتن با حقیقت و بایستۀ هستی، انسان و زندگی یا هدف و واقعیت مطلوب که شاخصۀ محوری زیبایی است؛
2.نسبت گرفتن با سطح معراج وجودی و بلوغ وجودی پیامرسان و بر مدار سنت رسولان «هنرمند» یا سطح تجربۀ وجودی رسولان ـ هنرمندان که پیامرسانان الگوی مدیریت زندگیاند؛
3.نسبت گرفتن با عمق و ژرفای درونی پیام اثر، به اینکه اثر هنری تا چه لایههای وجودیای مخاطب خویش را راهبری میکند؛
4.و هماهنگی در اجزای زبانی، در کلمهها، ترکیبها و جایگاه خود، در آهنگ، در علوم بلاغتی و در معانی و بیان و بدیع، یک صدا، یک خط و حجم و نقش و نیز هماهنگی آنها در خود و در ترکیب و در رابطه با قراردادهای پذیرفتهشده و نُت و رنگ و فرم و حرکت و نقش.