بنابر گزارش پژوهشهای نظری و تحقیقات مبنا، با لحاظ قرائتی نوین از اگزیستانسیالیسم دینشناخت، میتوان دریافت که خواهانی پیشرفت، شاخصۀ انسان رشدیافته است. در این راستا، آقای دکتر احمد آکوچکیان، فلسفۀ شدن، حکمت شدگی ـ بودگی و هنر بودن را فلسفۀ مبنا در سامانۀ اندیشۀ دینشناخت پیشرفت بیان کرد. ایشان همچنین بیان داشت:
در مکتب فلسفۀ هنجاری شدن و بودگی دینشناخت چگونه میتوان از «هستیدار خودآگاه» در نظریهای فراتر از تفسیر انسان به دلهره (در اگزیستانسیالیسم الحادی و حتی الهی معاصر)، به تفسیر حقیقتمدار هستی و ارزششناخت معنایی برای زندگی دستیافت، به گونهای که هم از سویی ضرورت گذار از قرائت فلسفۀ وجود متعالیه به فلسفۀ موجود متعالیه جایگاه یابد و هم از سویی از اگزیستانس در تفسیر الحادی آن ـ بهمعنای هستی انسانی درافتاده در هستی و گم در زندگی روزانه ـ عبور کرده و از مفهوم الهیاتی آن (خودی سالک رشد)، رهسپار الگوپذیری انسان کامل محمدی ـ علوی شده و «او آنجاییِ» خویش را تحقق بخشد.