در ادامۀ کارگاه پژوهشی تفسیری «سورۀ حدید» با عنوان «مکتب رشد حکمت ـ عدالتبنیاد» به بررسی چیستی جامعۀ خودتوانمند عدالتبنیاد پرداخته شد. حجتالاسلاموالمسلمین احمد آکوچکیان رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد) و استاد راهبر این کارگاه تفسیری گفت: مدنیت عدالتبنیان قرآنشناخت دارای مرز فارقی با نظریات مدعی معاصر مانند مارکسیسم، سوسیالیسم و لیبرالیسم است. خودویژگی مکتب قرآنشناخت خودتوانمندی اجتماعی عدالتبنیاد در روزگار معاصر با این نظریهها سنجیده میشود. وی افزود: برخی از معیارهای خودویژۀ مکتب قرآنی را میتوان در سورۀ حدید پی گرفت. مباحث این نشست کارگاهی را میتوان در ذیل دو سرفصل زیر دستهبندی کرد:
۱. عینیت عدالت، فلسفۀ بعثت انبیا
آکوچکیان دراینباره گفت: منطق حاکم بر الگوی راهبری تغییر، خود در یک برآیند جامع بازتعریف میشود. اصالت و حقانیت و ملاک نقد آن منطق محتوا کدام است؟ در این راستا دو اصل فلسفۀ وجودی پیشنهاد میشود: یکی، خودتوانمندسازی عدالتبنیاد اجتماعی و دیگری، قابلیت در تثبیت آرمانهای انبیایی.
۲. چیستی عدالت
وی دربارۀ چیستی عدالت اظهار کرد: «قسط» و واژگان همخانوادۀ آن مثل «عدالت»، «استقامت»، «وسط»، در برابر کلمات همخانوادۀ «ظلم»، مثل «جور»، «استکبار»، یک شاخص و معیار بیروندینی برای گزینش یک مکتب مدعی راهبری حیات انسانی است. عدالت یا قسط یک شاخصۀ فلسفۀ دینی درتبیین انتظار از دین و نیاز به دین است. «عدالت»، شرط معقولیت و مشروعیت یک دین است، همچنان که شرط کارآمدی دین و به این قرار، شرط اقتدار دین الهی است. عدالت بر این اساس و با این نگاه فلسفۀ دینی، فلسفۀ بعثت رسولان و انبیای الهی و نیز فلسفۀ امامت علوی است. وی افزود: عدالت دارای دو وجه تحلیلی است: عدالت حقوقی و عدالت توزیعی. خودتوانمندی اجتماعی، در هر این دو رکن جاری است.