نهاد ملی اندیشه و دانش دینشناختی رشد ـ توسعه، در راستای دیدگاه مبنا، رسالت و آرمان برگزیدۀ خویش، خود را در برآیند دو اصل کاربردی پردازش قرائت آغازین فهم راهبر تغییر (تفقه در دین) و نیازسنجی پژوهشی، عهدهدار نظام مأموریت (اصول جهتبخش یا شایدها و بایدهای بنیادین) هفدهگانهای میبیند. خلاقیت، مسئلهپژوهی و نوآوری این فرایند، در راستای این اصول مأموریت راهبری میشوند.
مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد) در سال ۱۳۸۵ موافقت قطعی فعالیت خود را از سوی «وزارت علوم، تحقیقات و فناوری» با شمارۀ ثبت ۱۸۴۱ دریافت کرد و در سال ۱۳۹۸ ذیل نامه به شمارۀ ۱۴/۵۵۱۰۲ از سوی «مرکز مدیریت حوزههای علمیه» در فهرست مراکز و واحدهای پژوهشی حوزوی قرار گرفت.
این مرکز مأموریت اصلی خود را پردازش نظریه، نظام و سازوکار آیندهنگاری راهبردی پیشرفت (رشد ـ توسعه) ملی در دیدگاه کلان دینشناخت در فضای مقتضیات پایدار جامعۀ ایرانی، در دو یال دادوستدی نقشۀ جامع علم و نقشۀ جامع علمی نظام جمهوری اسلامی، ناظر به همۀ سطوح حیات انسان معاصر ایرانی (از کانون رویدادگی انسانی تا سه عرصۀ حیات فردی، اجتماعی و تمدنی تا الگوی سبک زندگی و تا حیث گفتمانی و تمدنی) قرار داده است که برای تحقق این مأموریت، ساختار گروههای پژوهشی خود را در هفت گروه طراحی کرده است:
۱. گروه پژوهش نظری و مطالعات مبنا؛
۲. گروه پژوهش تفسیری؛
۳. گروه پژوهش علوم انسانی و بینارشتهای؛
۴. گروه پژوهش سلامت و سبک زندگی؛
۵. گروه پژوهش فقه و حقوق؛
۶. گروه پژوهش تحقیق و توسعه و مطالعات راهبردی؛
۷. گروه پژوهش گفتمان و هنر.
نظام مأموریت
مستند به سند الگوی پایۀ پیشرفت (رشد ـ توسعه) تدوینی مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد)، نظام مأموریت این مرکز به قرار زیر معین شده است. نظام برنامۀ جامع تحقیقات مرکز در راستای این سند، سامان و فراوری مستمر مییابد:
۱. اهتمام به رویکرد معرفتشناختی در عرصۀ معارف دروندینی با محوریت اندیشۀ هدایت و پیشرفت (رشد ـ توسعۀ) قرآنی، برای گذار به الگوی دینشناختی پیشرفت؛
۲. گذار از اندیشۀ جامعنگر دینشناختی رشد به گفتمان ملی تحقیق و توسعۀ مدنیت معاصر دینی و نظام جمهوری اسلامی و رویکرد آیندهنگار راهبردی؛
۳. پرداخت بنیان حِکمی گفتمان مدیریت راهبردی و دولت دینی؛
۴. گذار از گفتمان مبنای فکر ترقی تا گفتمان ملی تحقیق و توسعۀ دینشناختی و تا دکترین تحقیق و توسعۀ ملی نظام جمهوری اسلامی؛
۵. رویکرد به بازپرداخت نقشۀ جامع علم یا الگوی جامع تولید ملی دانش رشد ـ توسعه، در چهار سرفصل نگاشت ادراکی، نهادی، دانشی و تحقیق و توسعهای؛
۶. رویکرد به بازپرداخت نقشۀ جامع علمی یا الگوی جامعنگر تحقیق و توسعۀ دانشبنیان، بهمثابۀ رکن دوم نظریۀ جمهوری اسلامی؛
۷. اهتمام به پژوهش سامانهای آموزههای دین با رویکرد پردازش اندیشۀ رشد ـ توسعه، با تأکید بر سه گرایش پژوهشهای تفسیری ترتیبی، تنزیلی و موضوعی قرآن کریم و سنت اهلبیت (ع)؛
۸. اهتمام به بازخوانی نظام ملی آموزش (رشتهها و دروس) و نظام تحقیقات راهبردی بر اساس مبانی معرفتشناختی اندیشۀ رشد ـ توسعه؛
۹. مشارکت در فرایند پردازش نظام تحقیق و توسعۀ ملی و تعامل با فضای بینالملل جهان اسلام؛
۱۰. اهتمام به بازخوانی اندیشۀ امامت علوی از چشمانداز اندیشۀ مدیریت راهبردی رشد ـ توسعه؛
۱۱. گذار به پردازش مکتب دینشناختی هنر در راستای الگوی دینشناختی رشد ـ توسعه؛
۱۲. اهتمام به بازخوانی اندیشۀ گذار تمدنی به انسان و زندگی معاصر؛
۱۳. ایجاد پایگاه اطلاعاتی (سامانۀ مدیریت اطلاعات و ارتباطات ملی) و مرکز اسناد و مدارک مطالعات و پژوهشهای میانرشتهای دین و توسعه.