ساختار گفتمان دین‌شناخت هنر

به گزارش دبیر گروه پژوهش‌ گفتمان و هنر، نشست علمی این گروه به بحث دربارۀ ساختار گفتمان دین‌شناخت هنر اختصاص یافت. در این نشست که با حضور حجت‌الاسلام‌والمسلمین احمد آکوچکیان برگزار شد، هم‌پژوهان به ارائۀ دیدگاه‌های خویش پرداختند.

آکوچکیان در این نشست به تبیین ساختار گفتمان دین‌شناخت هنر از زوایای مختلف پرداخت و در جمع‌بند مباحث مطرح‌شده در این نشست گفت: هنر به معنای زباندارشدگی یا آشکارگی زیباشناسانۀ تجربه‌های خودی‌شدۀ هنرمند ـ مخاطب است. به عبارت دیگر، هنر جریان هنر در هنرمند ـ مخاطب، بر بنیان یک نظام اندیشه‌ای جامع‌نگر، جای‌‌گیر در فرایند تحقیق و توسعۀ جامع‌نگر انسانی و به‌طور خاص فرایند مهندسی تحقیق و توسعۀ هنر است. رویکرد دین‌‌پژوهی پیشرفت‌‌نگر (تفقه در دین) و بر بنیان آن، ایدۀ «مهندسی تفکر» و در راستای آن، ایدۀ «مدیریت تغییر» برای گفتمان دین‌‌شناختی هنرْ وجوه سه‌گانه‌ای را پیشنهاد می‌کنند:

ـ گفتمان دین‌‌شناختی‌‌ هنر به‌مثابۀ یک نظریه در «حوزۀ اندیشۀ هنر»؛

ـ گفتمان دین‌‌شناختی‌‌ هنر به‌مثابۀ یک رویکرد در «جریان هنر در هنرمند»؛

ـ گفتمان دین‌‌شناختی‌‌ هنر به‌مثابۀ یک رویکرد در «مهندسی تحقیق و توسعۀ هنر».