8:39 قبل از ظهر
11 بهمن 1403

شادباش حضور تاریخی علی مرتضی (ع)

 

هستندگی خداوند در زمین با اسماء و صفات اوست و امام علی ما ترجمان این هستندگی انسانی و تاریخی است.

او با حقیقت جانش معلم لایق اوج جنس معنای زندگی و تاریخ است!

جهان هرچه به جلوتر می‌رود فرصت فهم عمیق‌تر، عینی‌تر، پارادایمی‌تر، نظریه‌ای‌تر و راهبردی‌تر امامت بیشتر و بیشتر فراهم می‌شود. در این راستا، واژگان تازه‌ای در دانش جدید در فهم میدان معنایی امامت آموخته شده است، واژگانی چون:

1. راهبری زیستمانی

2. مدیریت استراتژیک

3. آینده‌نگاری

امامت با اوصاف درون‌قرآنیْ راهبری پیشرفت انسان تا فصل معاصریت و تازه‌شدگی و تجدد تا فصل آینده‌نگار راهبردی توسعه‌ای در همۀ سطوح زیستمانی، جامعه‌شناختی تا تمدنی، بر مدار آموزه‌های دین الهیاتی در امتداد تجربۀ عینی نبوت و امامت مصطفایی است.

برخی انبیا تنها آموزگار مفهوم و معارف هستند و در اوج، انسان را مخاطب گرفته‌اند چونان عیسی (ع) و برخی جامعه را با لحاظ نقش انسانی در خط تبدیل مدنیت به تمدن مخاطب گرفته‌اند چونان ابراهیم (ع) و موسی (ع) و در اوج سرجمع این دو، محمد مصطفی (ص) است، چه در این شبکه و چه در اجزای تفصیلی آن در تفسیر حقیقت دین و چه در اجزای عملکردی آینده‌نگار آن، آن‌‌هم با رویکرد استراتژیک. مصطفای نبیْ امام جان دین قرآنی است تا بیاموزد نبوت الهیاتی ظرفیت عینیت‌گیری آینده‌نگار دارد، اما رخداد عینی و تفصیلی و به‌ویژه تاریخیتی آن وامدار امامت انسان‌های زمینی است که خود بزرگ و لایق شوند تا تدبیرگر عرصۀ همواره ممکن تجددی جهان خویش باشند. و به ‌این‌گونه، امامت علوی اصل ناگزیر این امامت معیار است که تنها با اسلام محمدی رخ می‌دهد تا معلوم شود چگونه در همین نبی معیار داشته‌های زمینی آن‌چنان فراوری می‌شوند که افزون‌بر رسم رسالتْ رسم تدبیر معیار نیز رخ می‌دهد. این امامت رسالتی و نبوی با خط اوصیایی امکان عینیت‌گیری انسانی زمینی را نشان می‌‌دهد و می‌آموزد تا به این‌گونه بتوان رهسپار امامت مدنی شد و از ولایت علم دین و فقه دین در  بلوغ تدبیر دانش‌بنیان سخن گفت. رخداد تبدیل امامت نبوی به امامت علوی خاص فصل خاتم‌الانبیا و امام علی مرتضی است.

شادباش حضور علی مرتضی در میان ما آدمیان 🌺

احمد آکوچکیان