فرصت‌های رشد

آیا جهان پیرامون تنها زمینه‌ای برای ارتباط با انسان است یا می‌تواند بستری برای رشد و تعالی او باشد؟ این پرسش بنیادین در نشست اخیر گروه پژوهشی علوم انسانی و بینارشته‌ای مطرح و ابعاد مختلف آن بررسی شد.

در این نشست، با تأکید بر اهمیت ظرفیت‌های رشد انسان، به این موضوع پرداخته شد که «جهان جز من» یعنی جهان اطراف انسان می‌تواند نه‌تنها با او، بلکه برای او باشد و در جهت تعالی و کمال انسانی به کار گرفته شود، به بیان قرآن کریم: «سَخَّرَ لَکمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْض».

دکتر احمد آکوچکیان، استاد راهبر گروه پژوهشی علوم انسانی و بینارشته‌ای، در این جلسه تصریح کرد: دایرۀ رشد نامحدود در مقایسه با دیگر موجودات تنها برای انسان تعریف شده است. هرچند همۀ موجودات در دایرۀ رشد و به‌مثابۀ ظرفیت‌های رشد تعریف می‌شوند، میزان ارتقاء و رشد هر موجود به شعاع دایرۀ وجودی آن مرتبط است.

وی با اشاره به ویژگی منحصر به ‌فرد انسان در امکان تسخیر موجودات دیگر افزود: بالاترین میزان و شعاع رشد مرتبط با انسان است. موجودات دیگر برای نیل به اهداف تعالی انسانی به‌عنوان ابزار و وسایل قابل‌تسخیر عمل می‌کنند. بر همین اساس، تعداد و تنوع اشیای تسخیرپذیر با میزان عمق و افق تعالی انسان تناسب مستقیم دارد. بیشترین میزان و تعداد اشیای قابل‌تسخیر ذیل مجموعۀ انسان قرار می‌گیرد، به نحوی که همۀ موجودات ذیل نوع انسان می‌توانند به تسخیر او درآیند تا نیل به اهداف تعالی انسان میسر شود.

این نشست که به‌منظور تبیین ظرفیت‌های رشد و ارتباط آن‌ها با ساحت‌های وجودی انسان برگزار شد بخشی از برنامه‌های پژوهشی مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد) در جهت توسعه و تکمیل نظام‌های تحلیلی برای درک بهتر ابعاد وجودی انسان است.