فقه در احکام، دانش استنباط قوانین کلی رشد انسانی و رشد اجتماعی

بنا بر گزارش گروه فقه و حقوق، استاد محترم، آقای دکتر احمد آکوچکیان، به تعریف بایسته و شامل فقه در احکام پرداختند و آن را چنین تعریف کردند:

فقه در احکام یعنی دانش استنباط قوانین کلی رشد انسانی و رشد اجتماعی و روابط این احکام و قوانین کلی حاکم بر افعال اسلام که از منابع تفصیلی وحی و سنت و هر چه کاشف از کلام وحی باشد و با روش و منطق معروف به اصول استنباط یا اصول علم فقه به دست می‌آید. قلمروی این احکام و روابط احکام، تمامی ابعاد عملی جریان رشد و مجموع تناسبات رفتاری انسان با خویش، با خدا و دیگران است. بنابراین، فقه در احکام، جریان استنباط قوانین کلی عملی و احکام کلی بِعد عملی جریان رشد انسان و جامعه است.