4:31 قبل از ظهر
22 اسفند 1403

فلسفۀ سند الگوی پیشرفت

«فلسفۀ سند الگو»، عضوی از «فلسفۀ سیاست» است و به اعتباری، اتکا به حکمت سیاستْ متکی بر دو مکتب نظری فلسفی دین‌شهری و ایران‌شهری است. به مدد «فلسفۀ سند الگو»، دانش سندپژوهی به دانش سیاست نزدیک می‌شود و «فلسفۀ علم تدبیر» درون‌زایی خویش را از مجرای فلسفۀ پژوهش سند تأمین می‌کند.

خاستگاه عنایت به فلسفۀ سند ریشه در اندیشۀ بنیادین در حکمت سیاسی دارد. این نیز از‌آن‌روست که سیاستْ پیشه‌ای عملی دیده می‌شود که در آن از ابزارهایی برای رسیدن به هدف‌ها استفاده می‌گردد. بدین‌سان دانش سیاست نیز دانش و شناخت دربارۀ چنین حرفه‌ای است.

«سند الگو» نمادی از جمع‌ شدن دانش دربارۀ امر اجتماعی است که هم می‌توان آن را شناخت و هم آن را تغییر داد. نفس امکان تغییر امور، به‌ناگزیر تصور وجود هدف‌هایی را ایجاد می‌کند که فرایند تدبیر امر تغییر را با خواهانی رشد پیوند می‌زند که می‌توان و باید به آن‌ها دست یافت و برای دستیابی به آن‌ها، باید ابزارهایی را به کار گرفت. این هدف‌ها در ذیل غایت و آرمان رشد و سعادت در اخلاق، فرهنگ، اجتماع، سیاست و اقتصاد، هماهنگ هستند و در سطوح متفاوت زندگی فردی، اجتماعی و حتی تمدنی به‌سمت تحقق این هدف نهایی و آرمان رشد و سعادت پدیدار می‌شوند. از‌همین‌روست که علم سیاست علم جمع‌الجمع تدبیر رشد در مرجعیت پردازش میثاق ملی پیشرفت و در راستای آن، سند الگوی پیشرفت و عرصۀ پیوند حِکمی میان ادراکات حقیقی و اعتباری و اخلاق سیاست است.