لب لباب دوم آرا در مکتب دین‌شناختی هنر

این اثر که در سال ۱۳۸۹ به چاپ رسیده است، به‌دنبال آن است تا نظریۀ دینی هنر در قالب کلان گفتمان تمدنی طرح شود و در عرصه‌های گوناگون هنر از حوزۀ ادبیات تا هنرهای تجسمی تا هنرهای نمایشی تا معماری و شهرسازی به‌معرض تحلیل و داوری درآورد و با نظام‌بخشی خویش در عرصۀ آموزش عالی هنر، کارآمدی توسعه‌ای خویش را در عرصۀ مدیریت راهبردی تحقیق و توسعۀ ملی نشان دهد.

اندیشۀ هنر در جهان معاصر و در نسبت با اندیشۀ دینی (در جهان اسلامی ـ ایرانی) در دورۀ گذار تمدنی است و در برابر خویش چالش بزرگ بازخوانی مبانی نظری، نظریه‌پردازی تمدنی، آموزش عالی هنر و موضوع مهندسی تحقیق و توسعۀ هنر را پیش رو دارد. آموزه‌های دین‌شناختی هنر با تأکید بر سنت نبوی ـ علوی هنر می‌تواند در قالب یک نظریۀ مقایسه‌ای هنر با دیگر مکاتب ادیانی ـ تمدنی هنر سامان روشن‌تری بیابد و در این راستا بر بنیان مبانی بازخوانی‌شدۀ نظریۀ هنر رهسپار حوزۀ آموزش عالی هنر و از آن به فرآیند مهندسی تحقیق و توسعۀ هنر شود. هنر در دوران اسلامی، تفسیر عینی وجوه فهم‌شدۀ تاریخ دانش و هنر مسلمانان از آموزه‌های دین‌شناختی هنر (در نظام هماهنگ آموزه‌های پیوستۀ عقل و سنت نبوی ـ علوی) است.

فرازهای این مکتوب به این قرار است:

بخش اول: وضعیت امروزۀ اندیشۀ هنر

فصل اول: آسیب‌شناسی وضعیت امروز اندیشۀ هنر؛

فصل دوم: بایدهای پیش روی اندیشۀ درون‌زای هنر.

بخش دوم: جریان فکر دینی در نظام آموزش و پژوهش عالی

فصل اول: نشست‌های نظریه‌پردازی هنر؛

فصل دوم: آرا در مبانی نظری اندیشۀ دین‌شناختی هنر؛

فصل سوم: گفتگوهای تحلیلی در عرصۀ نظریۀ دین‌شناختی هنر.

بخش سوم: جریان فکر دینی در نظام آموزش و پژوهش عالی هنر

فصل اول: آرا در رویکرد دین‌شناختی نظام آموزش و پژوهش عالی هنر؛

فصل دوم: گفتگوهای تحلیلی در عرصه‌های دانشگاهی آموزش و پژوهش هنر؛

بخش چهارم: رویکرد دین‌شناختی مهندسی تحقیق و توسعۀ هنر

فصل اول: آرا در رویکرد دین‌شناختی مهندسی تحقیق و توسعۀ هنر؛

فصل دوم: گفتگوهای تحلیلی در عرصۀ مهندسی تحقیق و توسعۀ فرهنگ و هنر.