«اوصاف دینشناخت ـ قرآنشناخت هنر» موضوع نشست پیشین گروه پژوهش گفتمان و هنر بوده است. در این نشست استاد احمد آکوچکیان بیان کردند: با حضرت قرآن، امکان و عینیت حکمت هنر، پیش روست: «تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ».
ایشان در این راستا در تعریف قرآن گفتند: قرآن، یعنی خواندنی، یعنی آشکارگی برای ذهن و قلب و سلوک، برای فرهنگ، سیاست، اقتصاد و اجتماع و قرآن وحیانی، همان «اسم خواندنی» و «اسمای خداوندی خواندنی» است. قرآن، نشانۀ فردیت، اجتماعیت، فکر، احساس، اقدام، فرهنگ، سیاست، اقتصاد، امنیت، دفاع، حقوق و سبک زندگی وحیانی و بر منوال اسماء الهی است که میتوان آن را آموخت و آموزاند.