چکیده
امروزه بر همگان مشخص شده است که در قرن ۲۱، یعنی قرنی که مقارن با محیط رقابتی، جهانیشدن و تغییرات مداوم بازار و فناوری است، ضمن دگرگونی مفاهیم مدیریت منابع انسانی و تبدیل آن به مدیریت استراتژیک منابع انسانی برای مقابلۀ خردمندانه با چالشها و نیازهای پیش رو، ناگزیر باید به استقبال نوعی تجدید روششناسی و تغییرات گسترده و متنوع در آیندهنگاری مدیریت استراتژیک منابع انسانی رفت. ایدۀ مدیریت آیندهنگار راهبردی در عرصۀ منابع انسانی چیست و روششناسیهای برجستۀ آن از جمله کداماند؟ آیندهنگاری، فرآیندی نظاممند، مستند به اطلاعات نگرشساز و معطوف به آینده، در افق میانمدت یا بلندمدت است که چنانچه در کانون توجه مدیریت استراتژیک منابع انسانی، یعنی ایجاد ارتباط و هماهنگی میان سیاستها، فعالیتهای منابع انسانی و استراتژیهای سازمان قرار گیرد، تصمیمهای امروز و اقدامهای پیشبرندۀ بههمپیوسته را هدف گرفته و تدبیر و بسامان بهینه میآورد. دستیابی به این مهم از طریق روشهایی ازجمله روش دلفی، روش پنل و روش پویش محیطی امکانپذیر است.
کلیدواژگان: مدیریت استراتژیک منابع انسانی، آیندهنگاری، روش دلفی، روش پنل، روش پویش محیطی.
نویسندگان: احمد آکوچکیان و مرضیه بخشی.
منبع: کنفرانس ملی حسابداری و مدیریت، ۱۳۹۲.