مضمون حکمت هنر

گروه پژوهشی گفتمان و هنر در نشست اخیر خود به بررسی مضمون حکمت هنر پرداخت. دکتراحمد آکوچکیان، استاد راهبر این گروه پژوهشی، در پاسخ به این پرسش که «منظور از حکمت چیست؟» گفت: «حکمت» دانایی جاری در زندگی است؛ فهمی جامع‌نگر و نظام‌واره از مجموعۀ ادراکات انسانی است اعم از ادراکات حقیقی و اعتباری با دو بنیاد معرفت‌شناختی و خودآگاهی یا ادراک حضوری. خود هستی‌دارْ بی‌واسطه ادراک می‌شود و در تدبیر زندگی، جاری می‌شود و «حکمت هنر» جریان آن فهم «خودآگاه‌بنیاد» و «معرفت‌شناخت» در نظام جامع‌نگر ادراک هنر یا فهم خودی جاری در جریان هنر در هنرمند از شکل‌گیری زاویۀ دید تا احساس هنر تا زبان هنر تا شکل‌گیری سبک و گفتمان هنری است. به تعبیری دیگر، حکمت هنر «جریان اندیشه‌ای جاری در فرایند آشکارگی خود هستی‌دار»‌ است.

وی افزود: در این تفسیر، جریان دانشْ برآیند همۀ حوزه‌های ادراکی با محوریت فرایند خودآگاهی تا سلوک آزادانۀ خلاق است. این بنیاد اندیشه‌‌ایِ جاری در تجربۀ زیستۀ فردی و اجتماعی فاعلان تغییرْ خویش را در تجربۀ هنری آشکار می‌‌سازد که با شاخصه‌‌های چندی چون گسترۀ هستی‌‌داری فرایاز خودآگاه، گذار به تجربۀ دو عالم راز و ناز، تبدیل‌شوندگی به تجربۀ عاشقی و غیرت عاشقی و تبدیل عالَم تا تجربۀ گذر و گذار از خوب‌‌ترین‌‌ها برای مردمان (انفاق) می‌‌تواند تحلیل شود.