نیایش؛ تجربۀ از خودشدگی تا خودبودگی

در نشست اخیر گروه پژوهشی گفتمان و هنر، مفهوم «نیایش» بررسی شد. از منظر دکتر آکوچکیان، «نیایش» زبان زیباشناسانۀ آشکارگی تجربۀ از خودشدگی تا خودبودگی یک سالک زیست بالغ است. ارکان تجربۀ هنرشناخت سلوک نیایشی در دو فصل «زبان هنر و فراانگیزش وجودی سالک» و «سالک هنری و تجربۀ اقتضایی آن» از طلب تا تمرکز و حساسیت تا شعور و گزینش زبان تا گزینش سبک و شکل­‌گیری شخصیت ­هنری را شامل است. نیایش، زبان عمیق­‌ترین سطح ممکن تجربه‌­های وجودی (خود و خودی­‌شده) و بالغ‌­ترین سطح آشکارگی زیباشناسانۀ آن تجربۀ یادشده به زبان هنر است.