هرمنوتیسم دروندینی سنتشناختْ داعیهورز «این همانی زبان مخاطب متن مقدس با متن مقدس» نیست، بلکه آشکارگی جنس تجربۀ شخص دیندار به آن میزانی است که توانسته با وحی انبیایی نسبت یابد. استاد محترم، جناب احمد آکوچکیان، در یکی از نشستهای گروه گفتمان و هنر ضمن اشاره به این مطلب افزود: الگوی روششناختْ نقد این قرائت خاص از هرمنوتیزم سنت نبوی علوی است. بدینسان موقعیتمندی زبان در سه سطح تحلیلی تفسیر میشود: یکی سطح زبان تنزیلی منحصر در وحی قرآنی؛ دیگری سطح زبان در موقعیت سنت نبوی ـ علوی؛ و سومْ سطح زبان در الگوی حِکمی اجتهادی تجربۀ زیست دینی.