واقعیت ارتباط در مدل ارتباطی کنش پیشرفت

«واقعیت ارتباط در مدل ارتباطی کنش پیشرفت» موضوع یکی از نشست‌های اسفند ماه گروه پژوهش راهبردی تحقیق و توسعه و مطالعات راهبردی بود. استاد راهبر جلسه، احمد آکوچکیان، دراین‌باره اذعان کرد: مدل ارتباطی کنش پیشرفتْ واقعیت ارتباط را بخشی از واقعیت کنش تغییر می‌‌‌داند، اگرچه یکسان نمی‌‌‌انگارد. «زبان» نیز وسیلۀ نوعی از ارتباط است که در خدمت فهم متقابل و فضای گفتمانی حاکم بر فاعلان تغییر قرار دارد و کنشگران و فاعلان تغییر در فرایند این فهم متقابل به‌منظور هماهنگ‌ کردن این کنش‌‌‌ها در تکاپوی تحقق مقاصد برگزیدۀ خویش‌‌‌اند. جایگاه مفاهیم مربوط به کنش اجتماعی تغییر (تغییر اجتماعی) به‌منظور مشخص‌ کردن چگونگی هماهنگی در میان کنش‌های معطوف به هدف مشارکت‌جویان مختلفِ فرایند تغییرْ شناسایی و تحلیل می‌شود، مانند وفاق اجتماعی دربارۀ هنجارها و ارزش‌‌‌های ملحوظ در سنت‌‌‌های برگزیدۀ فرهنگی و جامعه‌‌‌پذیری یا مثل رسیدن به فهم مشترک در فرایند همیاری برای تغییر. دستاوردهای شناختی و تبیینی و تفسیری داده‌‌‌ها و اطلاعات که فرایندهای هم‌‌یاری و مشارکت فاعلان مزبور بر آن‌‌‌ها پایه‌‌‌گذاری می‌‌‌شوند، نمایشگر مکانیسم‌‌‌هایی برای هماهنگ کردن کنش تغییر هستند. «رسانه» ابزار تولید نشانه‌‌‌های تفسیر فرایندهای تغییر گفتمان‌‌‌پردازی مکتب برگزیدۀ تغییر است و الگوی راهبرندۀ آنْ الگوی هماهنگ‌سازندۀ کنش تغییر، زبان تغییر، کنش پیشرفت و گفتمان پیشرفت، درضمن یک الگوی جامع «هست ـ باید» یا الگوی هنجاری است.