در ادامۀ کارگاه پژوهش تفسیری تدوین کتاب «الگوی انگیزشی زندگی سرشار با دعای ابوحمزه» بخشهایی از کتاب ناظر به فرازهای این دعای شریفه مورد بازبینی قرار گرفت. بخشی از این کتاب به موضوع «اندیشۀ مبنای حیات» پرداخته و در آن خاستگاه و نقطۀ شروع فرآیند رشد شخصیت بررسی و تبیین میشود. فراز «الهی لاتؤدبنی بعقوبتک و لا تمکر بی فی حیلتک» گزارشگر آموزههای این فصل از کتاب مزبور است. در بخش دیگری از این اثر، به عبور سالک و میانداری اختیار خلاق وی برای مدیریت حیات خویش مبتنی بر متن دعای ابوحمزه پرداخته میشود. احمد آکوچکیان، راهبر این کارگاه پژوهشی دراینباره گفت: سالک نیایشگر با فراز «من اینَ لِی الخیرُربِّ و لا یوجدُ الاّ من عندک، وَ من اَینَ لِی النّجاۀ وَ لا تستطاعُ الّا بک» پس از آن بینش مبنا، با درک عمیق از فاصلۀ نسبت خویش با نقطۀ هدف و جهت بایستۀ زندگی و در عین موضع انتقادی به خویش، به خاستگاه تازه و جایگزینهای مثبت حیات میاندیشد و مؤلفۀ محوری مدیریت حیات، یعنی اختیار خلاق را میانداری میبخشد.