سورۀ توبه

میثاق ملی در پاس‌بانی از مدنیت رشد با سورۀ توبه

سورۀ توبه، سورۀ راهبردشناسی الگوی امنیت ملی نظام حکم‌رانی و مدنی اسلامی است. این نوع الگوی عمل راهبردی را این سوره با رویکرد آینده‌نگار می‌آموزد. به‌ویژه آنکه این رویکرد با برد بلندمدت‌تر با مسئلۀ افق تمدنی نیز پیوند می‌خورد و در این راستا، نقش تعیین‌کنندۀ سوره آشکارتر می‌شود. جایگاه راهبردی سورۀ توبه در منظومۀ آموزه‌های قرآن کریم، جایگاه تعیین‌کنندۀ آن در دو ساخت ترتیبی (نظریۀ امنیت ملی) و تنزیلی (عملکرد تحقق امنیت ملی) را آشکار می‌سازد.

برآیندیابی فراتاریخ الهیاتی با تاریخیت عصر رسول (ص) اینک و در این سوره، سامان سیاست تدبیر گرفته است تا با این اصول راهبردی در تدبیر آن‌گونه تاریخیت، بتوان از الگوی آینده‌نگاری تمدنی سخن گفت. شاید بتوان از این الگو، با تعبیر فقه توسعه سخن گفت.

ضرورت میثاق ملی پیشرفت بر مدار مصالح ملی شکل می‌گیرد و در برهه‌هایی، عیاری برای خروج از میثاق بین‌الملل می‌شود. نقض میثاق با جریانات معارض با امنیت و مصالح ملی یک نمونۀ راهبردی آن است. سورۀ توبه نمونۀ این نقض میثاق را در سامان فرامیثاقی میثاق ملی پیشرفت ملحوظ نظر (لحاظ در فصل تدابیر پیش‌ران اسناد الگوی پایۀ پیشرفت) می‌دارد.