تفسیر سازوکاری پیشرفتشناخت قرآن کریم چه در حوزۀ روششناسی و چه در حوزۀ دانشپردازی تفسیر و تدبیر جهان حاجتمند مطالعات میانرشتهای است. مسئلۀ پیشرفت در اساس، مسئلهای میانمعرفتی و به این قرار میانرشتهای و به این قرار میانروشی و در سرجمع، میاندانشی است که ماهیت سازوکاری پیشرفت یا دیالکتیکی نظر ـ عمل و سوژه ـ ابژه بر این حیث میانهایبودن تأکید افزونتری دارد.
مطالعات میانرشتهای، برآیند پیچیدگی مسائل و غیرخطیبودن حوزههای مختلف امر انسانی (زیستمانی، فردی، اجتماعی و تمدنی) و تناسبات آنها، حوزههای مختلف معرفت و روششناسی و ماهیت نظام مسائل بهویژه بر مدار مسئلۀ مرکزی پیشرفت است که بهنوبۀخود در حوزۀ مطالعات قرآنی به شکل پیچیدهتری جاری است. مطالعات میاندانشی قرآن کریم از رقیقترین سطح آن در مطالعات چندرشتهای تا قویترین آن در حوزۀ مطالعات فرارشتهای و ترارشتهای، رویکرد روششناخت ناگزیر تفسیر سازوکاری در پردازش پیشرفت بهمثابۀ سازوکار است. ظهور چنین رویکردی از سطح وضعیت صرف دلالی، بهتدریج سامانبخش وضعیت گفتمانی و هرمنوتیکی فهم تفسیری میشود و یک راهبرد ناگزیر در تحقق سازوکار پارادایم به مدل تحقیق و توسعه است. با این دیدگاه، مطالعات میانرشتهای قرآن کریم در دستور کار گروه پژوهش تفسیری قرار گرفته است.