دعای ابوحمزه

زندگی رشدیافته با دعای ابوحمزه

«گروه پژوهشی اخلاق و سبک زندگی» تدوین مجموعۀ «خواهانی رشد» را با محوریت تفسیر ادعیۀ اهل‌بیت (ع) در دستور کار خود قرار داده است. پرسش از چرایی‌‌ها و چگونگی‌‌های زندگی معنی‌‌دار، یکی از دغدغه‌‌های همیشگی بشر است و همواره در پی یافتن پاسخی برای آن است. سنت اهل‌بیت (ع) گزارشگر کامل و روشنی برای پاسخ به این پرسش است و می‌‌تواند به‌عنوان الگوی عینی و عملکردی رشد باشد. از میان مضامین بسیار گران‌قدری که از این امامان طریق حکمت و رشد به ما رسیده است، دعای ابوحمزه امام زین‌العابدین (ع) با مضامینی ژرف و عمیق، می‌‌تواند به‌عنوان الگوی راهبری رشد و معنی‌‌داری زندگی معرفی شود. بدین‌سان، فرآوری الگوی اخلاق و سبک زندگی یا حیث زیستمانی اندیشه و نظریۀ پیشنهادی پیشرفت، فصلی از فرصت پژوهش در «گروه اخلاق و سبک زندگی» است که با نمونۀ دعای ابوحمزه، به کانون زیستمانی و وجودی، در نگاه به انسان سودادار رویش وجود نظر می‌افکند. در این راستا، این گروه پژوهشی، تدوین کتاب ششم مجموعۀ خواهانی رشد را با عنوان «زندگی رشدیافته با دعای ابوحمزه» در نظام برنامۀ خویش قرار داده است.

دعای ابوحمزه از ‌زمره جامع‌‌ترین نیایش‌های گزارشگر خواهانی جامع حیات طیبه و فراانگیزش رشد است و بدین‌روی جامع‌‌ترین سطح فراانگیزش رشد و جامع‌‌ترین الگوی زیست انسانی و جامع‌‌ترین تجربۀ شخصیتی و هویتی را در اختیار می‌‌گذارد. این نظریۀ جامع حیات کدام است و الگوی زیست مبتنی بر این نظریۀ جامع چه ساختاری دارد؟ دعای ابوحمزه متن نیایشی راهبرندۀ مخاطب به این «الگوی جامع حیات» است. پژوهش پیشنهادی بر آن است تا به‌مدد تفسیر ترتیبی دعای ابوحمزه و استنباط اصول ساختاری یک الگوی جامع حیات، به پردازش الگوی موضوعی و نظام‌‌وارۀ حکمت نیایش‌شناخت حیات بپردازد.

دعای ابوحمزه آشکارگی و زبان‌‌داری خواهانی معنادار تمامیت زندگی پاک است. آموزه‌‌های دعای ابوحمزه، نقطه‌‌های نظام‌‌وارۀ راهبردی الگوی حیات را توضیح می‌‌دهد. پژوهش پیش رو در دو مرحلۀ تفسیر ترتیبی و تفسیر موضوعی دعا، درصدد تبیین این نقطه‌‌های راهبردی است.

این اثر، چونان دیگر آثار نیایش‌پژوهی این قلم در سه فراز برجسته بیان می‌شود:

۱. اصل دعا، رویکرد به دعا، فلسفۀ نیایش؛

۲. متن نیایش (در اینجا ابوحمزه)؛

۳. دستاوردهای تحلیلی و کاربردی آموزه‌های این نیایش.