چکیده
پس از عصر بعثت و حضور معصومین (ع) و در عصر تفکر اجتهادی، در عرصۀ قرآنپژوهی و نظام جامع تفسیر، همچنان الگوی پژوهش تفسیری و سازوکار ترکیبی دو الگوی ترتیبی و تنزیلی و برآیندیابی در رویکرد تفسیر موضوعی، سامانی بایسته در عرصۀ اندیشهپردازی پیشرفت و نظام مدیریت راهبردی نیافته و نظام تنزیلی قرآن کریم بهمثابۀ الگوی مرجع و معیار آیندهنگاری راهبردی پیشرفت، دیده نشده است. از منظر روششناسی پردازش اندیشه و مدیریت راهبردی تغییر، ماهیت و نقش نظام تنزیلی در پردازش مدل عملیاتی الگوی دینشناخت رشد ـ توسعهای و در نظام آیندهنگار راهبردی جامعه و تمدن هدف چیست؟
پژوهش حاضر با بازتحلیل ادبیات آیندهنگاری راهبردی و سازوکارهای الگوی پیشرفت و با اشاره به جایگاه الگوی دینشناخت پیشرفت، بر آن است که نظام تنزیلی، منطق مبنا و حاکم بسط زمانمند مدل مفهومی الگوی رشد و نظام و سازوکار (فرآیند و روش) مرجع الگوپردازی آیندهنگار راهبردی است که در ذیل الگوی کلان راهبری تحول برای گذار به انسان، جامعه و تمدن آرمانی همواره تازهشونده در جامعۀ هدف جریان مییابد.
کلیدواژگان: الگوی پیشرفت، نظام تنزیلی قرآن، الگوی راهبری تحول، روششناسی تفسیر، آیندهنگاری راهبردی تحول.
نویسندگان: احمد آکوچیکان، مرضیه فرجیان شوشتری.
منبع: نشریۀ فلسفۀ دین، شمارۀ ۱، بهار ۱۳۹۹.