اولین همایش بینالمللی میراث مشترک ایران و هند، با رویکرد تاریخ ادبیات، هنر، علوم و فنون، ادیان، عرفان و فلسفه برگزار شد. مجمع ذخائر اسلامی و مؤسسۀ تاریخ علم و فرهنگ، نخستین همایش بینالمللی میراث مشترک ایران و هند را، در تاریخ ۴مهرماه سال جاری، برابر با ۲۶سپتامبر۲۰۱۳، با هدف آشنایی با پژوهشهای جدید در گسترۀ ادب و فرهنگ ایران و هند، گفتوگو و تبادلنظر شرکتکنندگان در عرصههای پژوهشی، توجه خاص به حوزههای تطبیقی و میانرشتهای و همچنین ترغیب پژوهشگران جوان به عظمت ادبیات و تاریخ و فرهنگ مشترک ایران و هند، در شهر قم برگزار کرد.
در این همایش مقالۀ سرکار خانم رها سعادتی پژوهشگر مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد) با عنوان «مطالعۀ تطبیقی تزئینات تنگبری ایران و هند با تأکید بر عصر صفوی» موردپذیرش قرار گرفته و به چاپ رسیده است. در چکیدۀ این مقاله آمده است:
گونهای از تزئینات گچبری، موسوم به تنگبری که ریشۀ آن را در قرن سوم هجری میتوان یافت، در عصر صفویه تکامل و رواج مییابد. این آرایۀ گچی، علاوه بر جنبۀ زیباشناسانه دارای کارکردهای دیگری است که نشان از تدبیر هنرمندان ایرانی دارد که افزون بر زیبایی به کاربری تزئینات نیز توجه داشتهاند. علاوه بر ایران، کشورهای همسایه نیز از این آذین در بناهای خود استفاده کردهاند. کشور هند که تشابه فرهنگی بسیاری با ایران دارد، آذین تنگبری را بهشیوهای خاص به کار برده است. این پژوهش، تزئینات تنگبری را با توجه به تکنیکهای اجرایی و فرمهای به کار رفته در ایران و هند مورد مطالعه قرار داده و خصوصیات و ویژگیهای آن را بررسی میکند. بر اساس مطالعات کتابخانهای و میدانی صورتگرفته، علاوه بر خصوصیات مشابه در اجرای تنگبریهای دو کشور، استفاده از مصالح متفاوت در اجرای تنگبری، بهکاربردن فراوان نقشهای محرابی و عمق زیاد تنگبریها در رابطه با جنبۀ کاربری آنها در ایران، استفادۀ فراوان از نقوش ظرفی و همچنین عدموجود عمق در تزئینات تنگبری هند، از جمله مهمترین تفاوتهای بهکاررفته در اجرای تزئینات تنگبری در این دو کشور هستند.