گروه پژوهش علوم انسانی و بینارشتهای در یکی از نشستهای خود به دانش مبنای علوم انسانی پرداخت.
در نتیجۀ تحلیل در این نشست چنین بیان شد که «انسانشناسی کمال» (در ادبیات دینی: رشد)، دانش رشدشناخت ساحات وجودی کلان سیستمی انسانی است. حضور این دانش مبنا، جنبش راهبردی علوم انسانی را بر نسق روشمندتری، راهبری میکند.