عمل و اقدام از سر عاشقی، همان حمد است

در یکی از نشست‌های گروه پژوهشی سلامت و سبک زندگی، استاد راهبر در ضرورت اقدام و عمل در دستیابی به رشد آدمی چنین بیان داشت: اگر آدمی بخواهد نیروهای وی رشد کند و استعدادهای او در ظرف وجودش شکوفا گردد و خواسته‌های وی در خارج تحقق پیدا کند، ناگزیر باید از مرحلۀ فکر تجاوز کرده و به مرحلۀ اقدام و عمل گام نهد. شخصیت انسان با اعمال او فراهم می آید. شخصیت آدمی از مجموعۀ اعمال برخاسته از اندیشه‌ها و هدف‌های او تشکیل می‌شود.

ایشان همچنین اشاره داشت: حضرت دین الهی، نشان می‌دهد حكایت عاشقی، تنها حكایت دل نیست، از دل سر می‌كشد و در همۀ وجود، در چشم، دست، انگشت، پا، گوشت، خون، استخوان، و …جریان می‌یابد. امام و اصحاب عاشورایی را دانسته‌ایم كه چگونه با تن خویش و با رگ گردن خویش و با دست خویش و با گلوی خویش و زینب با زبان خویش و…، این حکایت عاشقی را نشان داده‌اند و باری امام نشان داد كه آن عشق ناب چگونه روح رفتار و سلوک آزادانۀ ما است. «وَ نَومی وَ یقظَتی، وَ سُكونی وَ حَركاتِ رُكوعی وَ سُجُودی…» (دعای عرفه) و این‌گونه است كه عمل و اقدام از سر عاشقی، همان حمد است: «وَ اَقُولُ… الحَمدُ لله الَّذی… وَ صَلی اللهُ عَلی خِیرتِه مُحمدٍ» (دعای عرفه).