انسان، تنها موجودی که وجودش بر ماهیتش تقدم دارد

در یکی از آخرین نشست‌های گروه پژوهش‌های نظری و مطالعات مبنا، این موضوع به بررسی گذاشته شد که آدمی می‌تواند خویش را، به اسمای فعل خداوند و جای‌نشینی خداوند، بازتعریف کند و خویش را طرحی معنی‌دار بریزد و تحقق بخشد؛ انسان تنها موجودی است که وجودش بر ماهیتش تقدم دارد، لیکن موجودیتش از ماهیتش تأخر دارد؛ بشر پس از وجود یافتن و در جریان زندگی با کارهای خود، خویش را می‌سازد. بنابراین نمی‌توان او را از پیش تعریف کرد.