گروه پژوهشهای نظری و تحقیقات مبنا، «هستیشناسی انسانشناخت» را موضوع نشستهای اخیر خود قرار داد. در پی گفتوگو از این موضوع، چنین به تحلیل آمد که هستیشناسی انسانشناخت (اگزیستانسیالیسم)، نوعی مکتب فلسفۀ هنجارین دربارۀ هستی اصیل انسان است که در رویکرد به انکشاف هستی، کوشای حل مسائلی چون معمای نظریۀ معرفت و آگاهی است از رهگذر معرفت خاص انسان، تجربۀ عهدهداری التزام و ارزش و قضاوت بهمدد منظومهای از روشهای مستند به مشرب برگزیدۀ فلسفۀ دینی، معرفتشناختی، هستیشناختی و انسانشناختی با میانداری اندیشه دربارۀ تجربۀ درونی به هستی مورد زندگی درآمدن و خود را در بلبشوی راهبری عینیت زندگی و مدیریت زمان و نیز اضطراب و رنج برآمده از این حس طرحریختن و جایگیری معنیدار در هستی معنیدار. انسان در این فرآیند زیستن با دانایی، به تجربۀ هستیداری خود میپردازد و از این رهگذر، هستی را تبیین میکند، خویش را طرح میریزد، تحقق میبخشد و در زبان آشکار میکند.