اندیشۀ ترقی و جایگاه آن در ادبیات قرآنی

بنابر گزارش‌های دریافت‌شده از نشست‌های گروه پژوهش‌های نظری و مطالعات مبنا، استاد راهبر جلسه با بررسی موضوع اندیشۀ ترقی و جایگاه آن در ادبیات قرآنی تصریح کرد: علم، آگاهی و معرفت‌شناسی معاصر، چشم‌انداز تحلیلی تازه‌ای را به تاریخ معرفت به دست داده‌اند، «اندیشۀ ترقی» یا «فکر راهبر به تغییر» این چشم‌انداز تحلیلی جدید است. «اندیشۀ ترقی» عبارت است از «تکاپوی فکری و اندیشه‌ای روشمند در عرصه‌های گوناگون ادراکی دربارۀ چرایی‌ها و چگونگی‌های پیشرفت و ترقی مداوم و بی‌حدوحصر پدیدار در حرکت جامع (در لایه‌ها و وجوه و عرصه‌های) انسانی در صعود مستقیم از وضعیت موجود به‌سوی وضعیتی بهتر». این رویکرد و این منظر اندیشه‌ای در ادبیات قرآنیْ همان «اندیشۀ هدایت و راهبری به رشد» است و دین اسلام همان «آیین راهبری به رشد» تعریف می‌‌‌شود. توان پاسخ راهبرنده به چالش‌های نوبه‌نوشوندۀ جهان پیش‌رو، در گفت‌وگوی مقایسه‌ای و انتقادی بین‌ادیانی و بین‌تمدنی با تجربه‌های اندیشه‌ای معاصر، عیار کارآمدی ترقی‌‌‌بخشی یک مکتب داعیه‌دار راهبری تغییر و ترقی شمرده می‌شود. اندیشۀ ترقی، با لحاظ عنصر برنامه‌ریزی راهبردی در فضای هویتی هر ملت ـ دولت، اندیشۀ توسعه‌ای مقبول آن اقلیم محسوب می‌شود.