نگاهی‌ بر فصل انسان‌شناخت اندیشۀ مبنای پیشرفت

گروه پژوهش‌های نظری و مطالعات مبنا به بررسی «فصل انسان‌شناخت اندیشۀ مبنای پیشرفت» با راهبری استاد احمد آکوچکیان پرداخت. در پی گفت‌وگو دربارۀ این موضوع، تحلیل زیر به میان آمد:

از سطوح و وجوه درونی و ساختاری سرمشق غالب (پارادایم) اندیشۀ مبنای پیشرفت (شامل مبانی فلسفۀ دین، معرفت‌‌‌شناختی، هستی‌‌‌شناختی، انسان‌‌‌شناختی، ارزش‌‌‌شناختی، زیباشناختی و نیز روش‌‌‌شناختی)، فصل انسان‌‌‌شناخت این سرمشق غالبْ راهبر به این نکتۀ عظیم معرفت‌‌‌شناختی در آموزه‌‌‌های دینی است که فصل برجستۀ حکمت دینیْ هستی‌‌‌شناسی انسان‌‌‌شناخت و از دیگر سو انسان‌‌‌شناسی هستی‌‌‌شناخت آن است. خدا و انسان در میان‌‌‌اند و چیزها بر مدار این نسبت بازتعریف می‌‌‌شوند و ازهمین‌رو است که مرز حکمت قرآنی و عقلانیت جعفری و الهیات الهی و فلسفۀ قرآنی با فلسفۀ مرسوم ارسطویی، افلاطونی، پوزیتیویستی، اگزیستانسیالیستی و … معین می‌‌‌گردد. «حکمت الهیاتی» حکمت و فلسفۀ شدن و بودن و نیز حکمت و فلسفۀ رشد است.