نیایش؛ تجربۀ از خودشدگی تا خودبودگی

در نشست اخیر گروه پژوهشی گفتمان و هنر، مفهوم «نیایش» بحث و بررسی شد. از منظر دکتر آکوچکیان، «نیایش» زبان زیباشناسانۀ آشکارگی تجربۀ از خودشدگی تا خودبودگی یک سالک زیست بالغ است. ارکان تجربۀ هنرشناخت سلوک نیایشی در دو فصل «زبان هنر و فراانگیزش وجودی سالک» و «سالک هنری و تجربۀ اقتضایی آن» از طلب تا تمرکز و حساسیت تا شعور و گزینش زبان تا گزینش سبک و شکل‌‌‌گیری شخصیت ‌‌هنری را شامل است. نیایشْ زبان عمیق‌‌‌ترین سطح ممکن تجربه‌‌‌های وجودی (خود و خودی‌‌‌شده) و بالغ‌‌‌ترین سطح آشکارگی زیباشناسانۀ آن تجربۀ یادشده به زبان هنر است.