سامانۀ تدبیر حکمت‌بنیاد و مدیریت خودی انسانی و اجتماعی با آموزه‌های نیایش‌های علوی

بر اساس گزارش دریافت‌شده از گروه پژوهشی علوم انسانی و بینارشته‌ای، جناب دکتر آکوچکیان در نشست با این گروه گفت: «نیایش‌های علوی» آموزه‌های انگیزشی راهبری جامع‌نگر همۀ ساحت‌های وجودی انسانی است: ساحت‌ فکر، ساحت روح، ساحت اقدام و ساحت ارتباطات اجتماعی. وی افزود: آموزه‌های نیایشی مصالح سامان نظام‌وارۀ علوم انسانی را در فصل مبانی و اصول به دست می‌دهند. ویژگی برجستۀ این سامانۀ دانشی تنها سامانۀ تفسیری نیست، سامانۀ تدبیر حکمت‌بنیاد و مدیریت خودی انسانی و اجتماعی است:

1. با مثل دعای مکارم‌‌الاخلاق، نظام حِکمی برجسته‌‌ای در انسان‌‌شناسی رشد ـ توسعه پیش‌رو می‌آید؛

2. انسان‌‌شناسی فرهنگی ـ سیاسی با نمونه آموزه‌‌های «دعای ندبه» در نگرش‌ها، فعالیت‌های شناختی، عوامل انگیزشی، سلوک انگیزشی و هویت فرهنگی آموخته می‌شود؛

3. با مثل دعای کمیل، رهسپار سامان‌بخشی روش‌شناختی سامانۀ دین‌شناخت علوم انسانی با تأکید بر روان‌شناسی شخصیت می‌شویم؛

4. با مثل دعای افتتاح، رهسپار شکل‌گیری روش‌‌شناختی سامانۀ دین‌‌شناخت دانش مدیریت بهره‌‌وری منابع هستیم؛

5. با مثل دعای عرفه، رهسپار نظام‌بخشی روشمند سامانۀ دانش‌های دین‌شناخت انسانی با تأکید بر آموزه‌‌های معرفت‌شناختی، عرفان‌‌ و هنر می‌توان بود؛

6. و برای مثال، با دعای توسل رهسپار نظام‌دهی روش‌شناختی سامانۀ دین‌شناختی دانش انسانی با تأکید بر رویکرد روان‌شناسی کمال می‌شویم؛

آموزه‌های نیایشی با عنایت به این نکته که به ساحت‌های جمع‌الجمع انسان تکاپوگر رشد نظر دارند می‌‌توانند ناظر به مجموعه مسئله‌های حوزه‌های گوناگون دانش‌های انسانی، نگرش ممتازی را به ‌دست دهند و به این قرار، یک منبع اصلی برای پردازش دانش‌های دین‌شناختی انسانی باشند.