فکر دینی، با نظر به تجربۀ پنج دهۀ انقلاب اسلامی ایران، از ساحت یک امر حماسی ـ فرهنگی و سپس سیاسی در آستانۀ یک فهم تازهآمد پارادایمی قرار دارد. تجربۀ زمانی ـ مکانی عاشورا ـ کربلا نیز بر همین منوال در این کوران تازهفهمی پارادایمی قرار گرفته است. سه پرسش چیستی، چرایی و چگونگی انقلاب عاشورا ـ کربلا با پرسشی از فرانظریۀ پارادایم تحول و تغییر به معرض نظر معاصری قرار گرفته است. این بازخوانی پارادایمی اینک با سرنوشت انقلاب اسلامی ایران نیز گره خورده است. در کانون این دورۀ گذار نیز، پرسش از معرفت پیشرفت و منطق معرفت و نظریه و الگوی پیشرفت، «پرسش مرکزی» است. بدین سان نظریههای عاشورا ـ کربلا در آستانۀ یک بازخوانی عظیمی قرار گرفتهاند.
#به قلم احمد آکوچکیان