حیث هنرشناخت دین قرآنی

گروه پژوهشی گفتمان و هنر به‌همراه دو گروه پژوهشی تفسیر و سلامت و سبک زندگی طی یک نشست علمی موضوع حیث هنرشناخت دین قرآنی را در دستور گفت‌وگوی علمی خویش قرار دادند. این نشست مشترک با حضور استاد احمد آکوچکیان برگزار شد.

آکوچکیان با بیان این مطلب که «قرآن» نشانۀ بالغ زندگی با بالغ‎ترین زبان نشانه‎سازی است خاطرنشان کرد: قرآنی بودن و دینی بودن یک تجربۀ هنری، یک اثر هنری و به این قرار، عنصر زیبایی آن اثر با معیارهایی سنجیده می‎شوند، مانند:

1.نسبت گرفتن با حقیقت و بایستۀ هستی، انسان و زندگی یا هدف و واقعیت مطلوب که شاخصۀ محوری زیبایی است؛

2.نسبت گرفتن با سطح معراج وجودی و بلوغ وجودی پیام‎رسان و بر مدار سنت رسولان «هنرمند» یا سطح تجربۀ وجودی رسولان ـ هنرمند‌‌ان که پیام‎رسانان الگوی مدیریت زندگی‎اند؛

3.نسبت گرفتن با عمق و ژرفای درونی پیام اثر، به این‌‌‌که اثر هنری تا چه لایه‎های وجو‌دی‌ای مخاطب خویش را راهبری می‎کند؛

4.و هماهنگی در اجزای زبانی، در کلمه‎ها، ترکیب‎ها و جایگاه‎ خود، در آهنگ، در علوم بلاغتی و در معانی و بیان و بدیع، یک صدا، یک خط و حجم و نقش و نیز هماهنگی آن‌‌ها در خود و در ترکیب و در رابطه با قراردادهای پذیرفته‌شده و نُت و رنگ و فرم و حرکت و نقش.