منو
کتاب شعر آخرین فصل پیش‌از آغاز به نویسندگی احمد آکوچکیان در سال 1399 نشر یافته است. نویسنده در این کتاب بر آن است که «هنر حکمی» زبانداری تجربۀ حضور در هستی و گشودگی به آن و آفریدگاری هستی دو روی به‌هم‌پیوسته است، رویی در تجربۀ معراجی نسبت‌داری با هستی و اصل بودگی مطلق (خداوند و امر قدسی) که زبان آشکارگر آن «خدای‌نامه» و روی دیگر در تجربۀ اصل بودگی خویش و هستومندی خود که زبان نشانگر آن «حکایت خودی» و «خودی‌نامه» نام گرفته است. «هنر ـ شعر حکمی» و «هنر ـ شعر قدر» در این اثر معرفی می‌شود. اولین ویرایش از «نظریۀ هنر و شعر حکمی» در کتاب تا انتها همیشه آفتاب عرضه شد و اینک ویرایش دیگری از نظریۀ هنر و شعر حکمی پیش‌روست.
این اثر در دو فراز سامان یافته است: فراز آغازینْ اثر تصویری از نظریۀ «هنر و شعر طنین حکمت» است و فراز دیگر برآیند تاریخیت سالک رشد را در زبان شعر به تصویر می‌کشد. در این فراز، شعر این سالک در خط «خودی‌نامه» در ترسیم تجربه‌های وجودی وی پیش‌روی می‌آید، با زبانی که می‌خواهد طنینی از برهۀ حضور شاعر در زمان حال، حاضرانه زیستن و آفریدگاری آیندۀ او، باشد.
قم، شهرک پردیسان، بلوار دانشگاه، بلوار شهید مولوی، کوچه دوم، پلاک 13، مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد)
کد پستی: 3749113354
تلفن: 32800430-025
نمابر: 32800417-025
ایمیل: m.t.e.roshd@gmail.com