فقه در آموزگاری قرآنی

نشست علمی گروه پژوهش‌های تفسیری با موضوع «فقه در آموزگاری قرآنی» برگزار شد. در این نشست، حجت‌الاسلام‌والمسلمین احمد آکوچکیان، استاد راهبر گروه پژوهش‌های تفسیری، سخنان خویش را با تعریف «فقه» آغاز کرد. وی دراین‌باره گفت: فقه در لغت یعنی فهم ریشه‌‌دار در متن اقدام یا زندگی و در اصطلاح قرآنی، عبارت است از کاوش نظام‌وارۀ ریشه‌دار ـ همۀ عرصه‌های ادراکی تا اوج جریان فهم، آگاهی و سطوح شناخت ـ در مجموعۀ‌ آموزه‌های دینی که به انذار، اصلاح و تدبیر توسعه‌ای (حرکت از وضع موجود به‌ سوی وضعیت مطلوب) دست می‌دهد و جامعه خودآگاهانه و خودتوانمندانه به بلوغ روان‌‌شناختی و جامعه‌شناختی خود دست می‌‌یابد.

خاستگاه فرایندهای مهندسی فکر دینی تفقه در دین است. شناختی این‌گونه می‌تواند بنیان معرفتی و شناختی و اندیشه‌ای مدیریت راهبردی نظام اجتماعی باشد. «تفقه ‌‌در ‌‌دین» فرایند اندیشه و شناخت پژوهشگرانۀ روشمند و سیستماتیک کلیت تعالیم دین در همۀ ابعاد و حوزه‌های ادراکی است به گونه‌ای که به تربیت انسانی و مدیریت اجتماعی دست دهد و زمینه‌ساز گرایش ارادی افراد و کلیت جامعه به پاسداری از کیان ایمانی باشد. به این قرار «فقه در دین» یعنی سیستم و دستگاه کلان ادراکی و شناختی فراگیر مجموعۀ حوزه‌های نظری، ارزشی و کاربردی آموزه‌های دین که به حوزۀ‌ مدیریت روشن‌‌گرایانۀ اجتماعی راه می‌برد.