در نشست علمی مشترک میان گروههای «پژوهشهای نظری و مطالعات مبنا» و «تحقیق و توسعه و مطالعات راهبردی» مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد)، موضوع «مدیریت دانش دینشناخت» بهمثابۀ بستری برای ارتقای کارآیی نظام تحقیق و توسعه در مقیاس کلان حکمرانی اسلامی مورد بررسی قرار گرفت. این نشست با حضور دکتر احمد آکوچکیان و جمعی از پژوهشگران برگزار شد و تمرکز آن بر دستیابی به نقشۀ راهی برای ورود فعال و دقیق به عرصۀ برنامهریزی توسعهای با تکیه بر ظرفیتهای دانش دینی بود.
در این جلسه، با تبیین «مدیریت دانش دینشناخت» بهعنوان یکی از محورهای نوظهور در طراحی الگوی حکمرانی دانشی، این رویکردْ نه صرفاً مفهومی نظری، بلکه ابزاری راهبردی در مواجهه با تغییرات پرشتاب محیطی و تحولات نظام دانشی معرفی شد.
آکوچکیان در بخشی از سخنان خود با تأکید بر لزوم تحول در روششناسی مدیریت دانش دینی اظهار داشت: «هدف نهایی از مدیریت دانش دینشناختْ انطباق سریع با تغییرات محیط پیرامون برای دستیابی به نقشۀ راهی است که بتواند ما را وارد برنامهریزی توسعهای و راهبری تحقیق و توسعهای جامعۀ مخاطب کند.»
وی افزود: «این مسیر به مدد انگارۀ مدیریت دانش، ما را بهسوی طراحی روششناسی و نقشۀ راه تولید دانش دینی هدایت میکند، جریانی که درنهایت باید به مدیریت و نظام تولید دانش دینی در چارچوب ایدۀ نقشۀ جامع علم منتهی شود.»
در این نشست، تولید دانش دینی بهعنوان یک فرایند پویا و نه ایستا مورد بازشناسی قرار گرفت، فرایندی که باید در یک نظام هوشمند و توسعهمحور بتواند نیازهای حکمرانی اسلامی را در مقیاس تمدنی پاسخ دهد و از خلال مدیریت دانش، پیوستار میان «تحقیق، سیاستگذاری و اجرا» را برقرار کند.
برونداد این نشستْ آغاز طراحی چارچوبی برای «نظام جامع مدیریت دانش دینشناخت» با کاربرد در حوزۀ راهبری دانشی حکومت اسلامی و پیوند آن با نظریههای تحول علوم انسانی اسلامی بود.